سلام اشناي صميمي وهمدل گرانمايه
......................................................
سلام و عرض ادبي به گرماي جنوب وطراوت رطب نخل هاي باسخاوتمان

نميدانم چه انتظاري است که هروز که ميگذز د دلتنگ تر ميشويم
در دنياي رنگها چقدر بي رنگي ها را دوست دارم....وديدن پيام ها وسر زدن بدوستان را
عبا دتي بزرگ.ميدانم..درد ها و دل شکستن هاي بي صدا....دلهاي با عشق نا اشنا...وچشمهاي منتظر فردا.....هيچ کس قفل دل خسته مان را باز نکرد.....تا کي.....؟؟؟؟؟
هرچند در فراق تو طاقت نداشتيم
ما غير روي ماه تو حاجت نداشتيم
ترسم که بعدمرگ..بگويند دشمنان
مهدي رسيد و ..سعادت نداشتيم.......هاشمي زا ده