هر چند احتمال می دهم پیروز این انتخابات- ریئس جمهور دهم- در دوره دوم مشخص بشود اما حالا که دیگر تب و تاب کمی فرو نشسته است شاید بتوان به دور از هیاهو چند سطری از دیدگاهی دیگر نوشت ؛نه اینکه رندانه یادداشتی درباره این دوره انتخابات ننوشته باشم و دست از سیاست بی پدر و مادر! شسته بلکه نخواستم نه برای قانع کردن دیگران در اینکه به چه کسی رای بدهند نه حتی توجیه مخاطبان که چرا به فلان نامزد رای می دهم مطلبی را در گنبد افلاک بنویسم ،در این میان حتی نظرات سیاسی مخاطبان را نیز عمومی نکردم. این انتخابات برای همه ما آزمون بود وسیله آزمایش ما در پایبندی به ارزشها و شئونات اسلامی ،آزمون انصاف ، منطق و اخلاق که متاسفانه مدعیان اخلاق و قانون و حامیان نامزدها سربلند از آن بیرون نیامدند
حالا دیگر نه خبری از کارناوال است و رقص خیابانی ،نه به سخره گرفتن تکیه کلام چیز ،نه پیامک از ننه جون ساختن، نه خواندن شعر عمو آمار باف، نه حامیان فلانی را عده ای گوسفند خواندن ،نه دیگر فلانی راتشبیه به مالک اشتر می کنیم نه فلانی را جزء خوارج می خوانیم حالا دیگر فرصت استراحت !داریم تا موقعیتی دیگر برای جعل حدیث که فلان رنگ نشانه دجال است یا بر عکس نشانه پیروان امام زمان ، فرصت برای جعل کلام امام در صحیفه نور و ... این دوره در حقیقت هیچ پیروزی نخواهد داشت که همه مان به بی اخلاقی، بی تقوایی ،بی انصافی و بی عدالتی باختیم متاسفم برای خودمان متاسفم برای نسل خودم که یا چنان به دام تحجر گرفتار آمده ایم که نه تنها تحمل نظر مخالف را نداریم که در شعرمان تا کور شود هر آنکه نتواند دید می خوانیم و دیگری را ولو با حجاب بد دارای حق انتخاب نمی دانیم یا ادای روشنفکری در رقص و پایکوبی درآوردیم در این عدم بلوغ سیاسی که آزادی را بی حجابی دانستیم ،برای درمان این بیماریهای فرهنگی باید چاره ای اندیشید که مستلزم همت فرهیختگان جامعه شناسان و روانشناسان است
قبل از آنکه به نکته دوم که ذکرش ضروری است بپردازم بار دیگر اعتقادم را بیان می کنم که حیثیت و آبروی نظام با آبروی مسئولان نظام یکی نیست و بقای نظام را در گرو حفظ موقعیت افراد –حتی با وجود مدارک دال بر ریزش شان ،فسادشان -دانستن اشتباه محرزی ست و نباید از محاکمه الیگارشی ثروت و قدرت به بهانه مصلحت اندیشی برای نظام فروگذار کرد که این بزرگترین خیانت به امام(ره) ، انقلاب و آرمانهایش و شهدا خواهد بود . این که اگر بپذیریم اعلام اسامی چند مظنون به فساد توسط آقای احمدی نژاد –درست اش بدانیم یا غلط، صادقانه یا فریبکارانه- منعکس کننده افکار عمومی در پیگیری مسائلی از این دست است؛ برخورد نکردن با مفاسدی که عنوان شده در چهار سال که فرمان هشت ماده ای مقام معظم رهبری نصب العین می توانسته قرار بگیرد دو دلیل را به ذهن متبادر می کند ظن اهمال و سستی در انجام وظیفه ای که تنها شعار عدالت را سرداده اند یا خدای نکرده ظن فساد، کنارآمدن و هم کاسه بودن وزارت اطلاعات و قوه قصائیه با مفسدان سازمان یافته که در فرمان رهبری به شناسایی و برخورد شدید با این گروه امر شده اند و قبلا سلسله مطالبی در این باره نگاشته ام.
در حال حاضر نظام موقعیتی خاص را پشت سر می گذارد تصمیمی دشوار پیش روی سران کشور که بین مصلحت و تصفیه افراد مفسد و وابستگان ذینفوذ و محاکمه آنان حتی با التهابات سیاسی و اجتماعی ،یکی را انتخاب نمایند. جدا از اینکه چه کسی رییس جمهور خواهد شد و با توجه به مطرح شدن دوباره مبارزه با فساد باند ثروت و قدرت که مسلما تنها به ابن دو نام ذکر شده به دلیل پیچیدگی این الیگارشی محدود نخواهد بود ؛ لازم است کمیته حقیقت یابی متشکل از قضات صالح قوه قضائیه ،وزارت اطلاعات اتهامات مطرح شده را(که آنها را وارد می دانم) بررسی نموده مدارک موجود با همکاری وزارت اطلاعات تکمیل و به قوه قضائیه ارسال گردد و بدون هیچ گونه ملاحظه ای نتیجه حاصل برای تنویر افکار عمومی ابلاغ گردد در غیر این صورت نه تنها عدالت خواهی چیزی فراتر از شعار نخواهد بود و الیگارشی ثروت و قدرت همچنان به حیات خبیثه خود با تمامیت خواهی بیشتری ادامه خواهد داد
به هر حال روزهای بعد از 22 خرداد روزهای سرنوشت سازی هم برای نظام تا نشان دهد آرمانهایش به بوته فراموشی سپرده نشده و به امام(ره) وفادار مانده و هم برای عموم مردم خواهد بود، امید که در پرتو عنایات امام زمان روحی فداه و رهبری مدبرانه و شجاعانه رهبری این روزها را به سلامت پشت سر بگذاریم و العاقبة للمتقین