سلام
فداکاران جهان خاصيت اول روحي شان اين بود که زاهد به معناي صحيح کلمه‏ بودند. خود امام علي عليه السلام که مجموعه‏اي از فضايل بشري بود، عدالت و تقوا و شجاعت و حريت و سخا و کرم و وفا و مروت، همه را جمع کرده بود چون در اعلي درجه بي اعتنايي به دنيا بود؛ يعني خودش را و شرافت و کرامت نفس خود را از دنيا و مافيها بالاتر مي‏دانست. در وصيت به امام حسن مجتبي عليه السلام مي‏فرمايد: «و اکرم نفسک عن کل‏ دنية و ان ساقتک الي الرغائب فانک لن تعتاض بما تبدل من نفسک عوضا ، و لا تکن عبد غيرک و قد جعلک الله حرا ، و ما خير لا ينال الا بعسر؛ خود را از تن دادن به هر کار پستي گرامي دار اگرچه آن کار تو را به خواسته هايت برساند، زيرا در برابر آنچه از شخصيت خود از دست مي دهي عوضي دريافت نمي داري. و بنده ديگري مباش که خداوند تو را آزاد آفريده است. آن خيري که جز با شر به دست نيايد و آن آساني که جز با سختي فراهم نگردد چه فايده اي دارد؟!» (نهج البلاغه / نامه 31).
ايضا مي‏فرمايد: «الدنيا دار ممر لا دار مقر ، و الناس فيها رجلان : رجل باع فيها نفسه فاوبقها ، و رجل ابتاع نفسه‏ فاعتقها؛ دنيا سراي گذر است نه سراي ماندن، و مردم در آن دو گروه اند: يکي آن که خود را فروخت و به هلاکت افکند، و ديگري آن که خود را خريد و آزاد کرد» (نهج البلاغه/ حکمت 133).
يک دسته‏ از اين دنيا مي‏روند در حالي که هزار قيد بندگي در گردن دارند و يک دسته‏ مي‏روند در حالي که بنده هيچ کس جز خداوند نيستند. نه بنده زرند و نه‏ بنده سيم و نه بنده شهوت اند و نه بنده غضب. نه بنده جاه اند و نه‏ بنده مال، آزاد و آزاده‏اند. حقيقت زهد همين است.
موفق وکربلايي باشيد