سلام به برادر بزرگوارم
امروز در مراسمي كه سخنراني داشتم چند دانشجو با گلايه غر مي زدن كه: دم به ساعت واسه عزاداري ساعت كلاسا رو تعطيل مي كنن! ولمون كنين درسمونو بخونيم!!
و من از مناظره هاي امام جواد(ع) در سنين كودكي و آغاز امامتشان گفتم. از يحيي بن اكثم و پرسش هايش... از ماهي كوچكي كه در مشت مامون بود و امام زمانش را بدان مي آزمود! و... ديدم نسل جوان روشنفكر دانشجوي مدعي انديشه گرايي و علم دوستي!!! تا كنون هيچ يك از اين ها را نشنيده است! گر چه با چند بيت شعر و تبريك روز دانشجو ذائقه شان تغيير كرد و بعد هم سراپا گوش شدند... اما دلم گرفت و با خود انديشيدم: اين ها دانشجويان دوره اي هستند كه در تقويم هاي سال هاي عمرشان سالروز شهادت امام هم سن و سالشان هنوز از قلم نيفتاده بود! خدا به حال نسل هاي آينده رحم نمايد...
اللهم عجل عجل عجل لوليك الفرج.... آمين
