سلام عليكم.
بله! بسياري از ماها همينطوريم. بايد اعتراف كنم چندباري خودم امثال اين كار رو گذاشته‏ام دقيقه‏ي نود!
ما قدر خيلي‏ از فرصتامونو نداريم. مگه همين دنيا نيست؟ خيليامون هركار كه دلمون خواست تو جووني مي‏كنيم و -به دل‏خوشي اين‏كه بهمون وقت خواهند داد- مي‏گيم عبادت باشه براي پيري. خيلي كاراي معنوي رو مي‏گيم بعداً! تا كِي تاويل به آينده؟!
بالاخره بايد حركت كرد. به راه باديه رفتن، به از نشستن در باطل. سايتون سنگين شده‏ها!