سلام و عرض ادب خدمت شما بزرگوار ...
اين مدت كه در نت حضور نداشتم كم توفيق شدم و نتونستم به وبلاگ شما بزرگوار و ساير دوستان سر بزنم اميدوارم عدم حضور بنده را حمل بر بي توجهي نگذاريد .......
متن شما رو خوندم و جاي تحسن است اين حس وظيفه شما نسبت به مسائل جامعه ...
شكي نيست كه ضعف هنري و فرهنگي و مكتبي در سينماي ايران از سال ها قبل وجود داشته و محصول همين چند سال اخير نيست . به طور كلي در كشور ما رسالت ديني و تعهد اخلاقي در نگرش فيلم سازان ضعيف بوده و هست . يكي از دلايلش بي برنامگي دولت هاي مختلف در امور فرهنگي بوده و ديگري ، گيشه محوري و پول گرايي و بازاري شدن كارگردانان و فيلم سازان ما و سوم اين كه بخش هاي ديني و مذهبي كشور ما در امور هنري بسيار ضعيف و يا بي تفاوت يا معكوس عمل كرده اند ؛ مثلا حوزه هاي علميه يا گروه هاي مذهبي مختلف كدام يك در فيلم سازي گام مهمي برداشته و كدام فيلم ديني را تهيه كرده كه با زبان هنر در جهان نفوذ داشته باشد ؟ مگر فيلم مهم ترين زبان هنر نيست و مگر هنر مهم ترين ابزار مبغان دين نيست ؟ چقدر دولتمردان ما در جذب هنرمندان به سوي مذهب و سوژه هاي عميق (و نه ظاهري مذهبي ) موفق بوده اند ؟ تنها شعار كه كافي نيست .
از مطلب خوب شما ممنونم
...
