سلام و عرض ادب خدمت شما بزرگوار
دقيقا اين هايي رو كه اشاره فرموديد حقير در جلساتي كه مربوط به ايام فاطميه بود خدمت خواهران عرض مي كردم. و اينكه اگر واقعا عزاداريهاي ما عزاداري بود!!!! پس چرا الان وضع زنان جامعه ما اينطور هست؟
راستش برا من اولين بار بود كه براي خانمهايي كه سالها از خودم بزرگترند صحبت مي كردم. اولين روزي كه براي تبليغ رفتم (توي ماه صفر بود) و فهميدم كه مخاطبينم خانم هاي خانه دار سن بالاي كم سواد هستند برام خيلي سخت بود. چون دقيقا تنها موردي بود كه استادمون اشاره كرده بودند كه به اين گونه مجالس نريد!
اما به اصرار خانمهاي جلسه و وظيفه اي كه نسبت به آقا به گردنم احساس مي كردم مجبور شدم قبول كنم. الان كه چند ماه مي گذره اينقدر اين خانمهاي به ظاهر كم سواد شيفته اين مباحث هستند كه ميگند كاشكي اين همه سال كه ما ميومديم و سوره انعام مي خونديم در كنارش از اين جلسات داشتيم.
اصلا باورم نميشه كه يه روزي بتونم براي اين قشر جلسات موفقي داشته باشم. چون تجربه هاي قبليم همه حالت كلاس درس داشت چه توي مدرسه و چه كلاسهاي مهدويت. اما اين بار به لطف خدا و عنايت آقا موفقيت آميز بود.
به اميد روزي كه عمل به سيره ائمه رو اول در خودمان و بعد در جامعه ببينيم و به اين اميد كه زود زود باشد!
التماس دعا
