با نوشته هاي شما موافقم

ولي در هر حال نبايد خدا را از ياد برد..اگر فقيريم گمان نكنيم كه خداوند ما را فراموش كرده است و نيز حاجت خود را از هركسي نخواهيم.حاجت خود را از خدا خواهيم كه اگر دهد نعمت است و اگر ندهد مصلحت..و از خلق خدا نخواهيم كه اگر دهد منت است و اگر ندهد ذلت.

و نيز در نظر داشته باشيم كه امروز ما به سبب تبعيت از تاثيرگذاري عمل زمان بر نتيجه كارها, نتيجه ديروز ما هم هست و از انجا كه انسان داراي اختيار است پس تا انجا كه به اختيار و انتخاب خود انسان مربوط مي شود بايد كارهايي بكند كه فردايي بهتر براي او بسازد چرا كه فرداي ما نيز نتيجه امروز ماست..

اما از انجا كه جامعه انساني نيز در جاي خود مي تواند در سعادت و يا بدبختي فرد تاثير گذار باشد و اگرچه از نظر كرامت ملي و بين المللي اخيرا ما داراي دستاوردهايي شده ايم ولي از نظر اقتصادي و اجتماعي براي طبقات پايين داراي نقص هاي جدي هستيم كه بنظر ميرسد برنامه هاي جدي و كلاني در اين راستا در دست تهيه است كه مسلما مثل هر برنامه ديگري و بمراتب بيشتر از بقيه حساسيت و نظارت و مديريت خود را مي خواهد و در نهايت شيرين تر اين خواهد بود كه آن كرامت جهاني ايراني را آغشته به كرامت داخلي براي طبقات پايين نيز بكنيم..يكي از امامان معصوم در اين راستا ميفرمايند: تا وقتيكه در منصبي هستي كه حاجت نيازمندي را برطرف كني اين فرصت را قدر بدان..

با اين اميد كه در سال جديد با برنامه هاي جديد كشور را هرچه بيشتر مهدوي بكنيم